In zeventien verhalen en vijf prozagedichten kijkt een verpleegster impressiegewijs terug op haar ervaringen in de Eerste Wereldoorlog in België en Frankrijk. Deel 1 ‘Het Noorden’ bevat tien verhalen over de loopgravenoorlog in Vlaanderen, o.a. het effect van een bombardement, de verpleegster in ‘Maanlicht’ die de rijen zwaargewonde mannen in de greep van pijn overziet of de man die in ‘Rosa’ zelfmoord pleegde in de loopgraaf maar werd ’gered’. De zeven verhalen in deel 2 ‘De Somme’ gaan vooral over de chaos in veldhospitaals in Noord-Frankrijk, o.a. ‘Blind’. De vijf prozagedichten beschrijven de vernietiging, chaos en modder. De Amerikaanse miljonairsdochter (1886-1968) woonde sinds 1914 in Engeland en werkte als verpleegster in zelfopgerichte veldhospitaals in Frankrijk en België. Deze bundel werd na publicatie in 1929 vijandig besproken omdat hij beschreef wat men wilde verhullen en vergeten. Maar hij is belangrijk door het eerlijke, indringende beeld van de loopgravenoorlog en de vragen die hij stelt. Goede vertaling en voorwoord van de Vlaamse schrijver Erwin Mortier. Kleine druk.